Micro kredieten zijn hip. Je geeft mensen een lening, met een klein rentepercentage, en daarmee kunnen zij hun eigen bedrijfje starten. Hartstikke goed idee, maar er kan ook iets grondig misgaan. Zoals nu in Anlong Khong.. Dat is niet direct de schuld van de micro kredieten, want inwoners hebben de kluit belazerd, maar deze mensen hadden de kredieten eigenlijk nooit moeten kunnen krijgen, want ze zitten nu tot over hun oren in de penarie.

We zijn er achter gekomen dat 50 families (ongeveer 40%) in Anlong Khong gigantisch in de schulden zit. Variërend van $1000 dollar tot maar liefst $20.000 (OMG!). Ze hebben bij verschillende micro financiering organisaties en banken kredieten gekregen, soms wel 5 tegelijk. Hier in Cambodja heb je geen BKR en alles valt te frauderen. Dus het moet voor de micro krediet verstrekkers lastig zijn geweest door te hebben dat zij niet de enige waren die aan deze gezinnen geld leenden.

Wat er gebeurt is; inwoners hebben het eigendomsbewijs van hun land een paar keer laten vervalsen door iemand die de officiële stempel van de commune heeft gestolen. (we weten wie het is, maar noemen maar even geen namen..) Hierdoor dacht de geldverstrekker dat hij het alleenrecht heeft op het onderpand, en de ontvanger geen andere leningen heeft afgesloten. Tja, dan sta je als goedbedoelende micro krediet organisatie toch raar te kijken denk ik, als blijkt dat je ontvanger nog 5 andere leningen heeft. Leningen die ie bij een salaris van 3 dollar per dag met geen mogelijkheid ooit zal kunnen aflossen.

Ik hoef vast niet uit te leggen dat hier iets vreselijk misgaat nu mensen door de financiële crisis ook nog eens hun baan zijn verloren. Naar zeggen is 80% van de inwoners inmiddels werkeloos, omdat fabrieken dichtgaan en de bouw stilligt. Daar bovenop dalen de grondprijzen ook nog eens. (oftewel het onderpand is minder waard geworden)

Gezinnen dreigen nu hun huis en stukje grond in te moeten leveren omdat zij hun schulden niet meer in kunnen lossen. En wie weet wat er verder nog met hen gebeurt omdat ze gefraudeerd hebben... Er kan uiteindelijk maar 1 schuldeiser de grond krijgen tenslotte.

Wij hebben in het begin ook met het idee van micro kredieten gespeeld. Maar zijn daar heel voorzichtig mee geweest, op dringend aanraden van organisaties als ICCO en Agriterra (wie ik niet genoeg kan bedanken voor hun tips en adviezen trouwens). De kredieten die wij hebben verstrekt waren gekoppeld aan een salaris (vuilnismannen) of afname garantie (ansichtkaarten) waarvan wij zelf de aflossing konden inhouden. Zo wisten wij zeker dat de ontvanger zou aflossen en hij/zij het geld niet in een gat-in-de-hand zou laten verdwijnen. Sparen is iets wat voor velen erg zwaar valt, zeker omdat alles hier handje contantje gaat. Je hebt geld in je broekzak, maar mag het niet uitgeven, oh my zelfbeheersing! ..wie kent het niet.

En vergeet niet, deze mensen wonen doorgaans niet voor niets in een sloppenwijk. Sommigen zijn er terechtgekomen door veel pech of moeilijke omstandigheden. Anderen zitten, op de vlucht van de problemen van alle dag, op een pad van zelfdestructie waar lamlendige luiheid wordt veroorzaakt door geldverslindende en verslavende activiteiten als gokken en alcohol. En er wordt door een aantal inwoners heel wat afgegokt. Een doorn in het oog voor ons soort types die hen willen helpen hun levensomstandigheden te verbeteren.

Elk spelletje gaat om geld, zoals onze vrijwilligers uit Nederland ook aan den lijve hebben ondervonden. Zij wilden gezellig wat met jongeren in het dorp recreëren. Maar een potje volleyballen, poolen of kaarten, je moet over een aardige dosis overtuigingskracht beschikken om gewoon voor de lol mee te mogen doen. En het gaat er gedurig ruig aan toe.

Kortom: als deze mensen over ondernemerschap, zelfredzaamheid, beheersing en spaarzaamheid beschikten woonden zij hoogstwaarschijnlijk niet in een sloppenwijk. En hadden ze onze hulp niet nodig.

Gedane zaken nemen geen keer, er is op zich niet veel wat wij aan die schulden kunnen doen. Ze weten dondersgoed dat frauderen niet mag. Het is hun eigen schuld.
Wat we wel kunnen is de overige inwoners voorlichten. Een "kijk, dit gebeurt er als je dit doet" sessie. Hen wijzen op de risico's. Een gewaarschuwd mens telt tenslotte voor twee.

Doch vrolijk wordt je hier als hulpverlener niet van. Focussen op de inwoners die wel oprecht hun best doen en de mogelijkheden die je ze biedt aangrijpen, daardoor houd je de moed erin.

En ik kan alleen maar zeggen; micro kredieten leuk, maar wees voorzichtig. Zit er bovenop, en begeleidt het stap voor stap.