Met het regenseizoen brengt het leven in Phnom Penh, naast een hoop water, nog een tweede bron van overlast; knaagdieren! Door het regelmatig onderlopen van de straten zijn vele van hen dakloos geworden en hebben het met de hele familie wat hogerop gezocht. Eén hoog, welteverstaan. Mijn één hoog!

Al nachtenlang wordt ik 's avonds bezocht door een muis (misschien zijn het er wel meer, maar ze zien er allemaal hetzelfde uit). Hij trippelt onder mijn slaapkamerdeur door en begint uitgebreid mijn kledingkast te beklimmen. Plots wiebelende slippers of een nog uitstekend staartje verraden zijn aanwezigheid op visueel gebied. Audiotechnisch verraad ie zichzelf door 's nachts aan van alles te gaan knagen en ritselen. Nu ben ik naar eigen inzicht best diervriendelijk, maar ik word hier niet vrolijk van.

Muizen zijn leuk in een bos en niet in bed! Hermetisch verstopt onder mijn klamboe probeer ik een oog dicht te doen. Ik wens niet 's nachts bewandeld worden! Maar het slapen valt niet mee. Met kletterend kabaal wordt 's nachts onze keuken door de nieuwe huisgenoten afgebroken. Ze hebben zelfs het lef aan mijn stroopwafels te knagen. Je kunt natuurlijk te ver gaan. Don't touch my stroopwafels!

Sokleang, 1 van onze medewerkers, heeft het nu tot haar levensdoel gemaakt de muizen te elimineren. Maar haar methodes zijn ietwat aan de brute kant. Apetrots liet ze me een foto op haar mobieltje zien, "Heida, look I catch a Mouse". Een dood exemplaar bungelend aan z'n staartje. Ze had ‘m in een sjaal gevangen en toen met een grote zwieperd op straat doodgeslagen, vertelde ze glunderend. Het was net alsof de kat trots zijn vangst kwam laten zien, met gemengde gevoelens bewonder je het ‘kadootje'. Nog eens goed naar de foto kijkend vroeg ik haar waar ze eigenlijk die mij wel heel bekend voorkomende sjaal had gelaten, "oh I put it back"....terug in de mand met te verkopen mooie zijden sjaaltjes welteverstaan. Hm.

Mijn vraag was of er misschien een andere mogelijkheid bestond dit probleem op te lossen, iets dat niet onze koopwaar betrof. Er werd mij verzekerd dat het zou worden opgelost. Ik moest me er maar vooral niet mee bemoeien. Met enige argwaan en rinkelende alarmbellen stelde ik toch even de vraag wat nu eigenlijk de planning was. Lijm, was het antwoord. De muis plakt vast en dan laat je ‘m creperen tot ie vanzelf doodgaat. Nou ja verdrinken kan ook. Of je slaat er met een eind hout op.

Ik heb maar even van mijn hiërarchische positie gebruikt gemaakt. Nu staat er (geheel tegen de zin van mijn personeel, die denken dat ik compleet mesjogge ben) zo'n val waarin ‘t beest blijft leven en hebben ze plechtig moeten zweren de gevangenen vrij te laten bij de rivier. Daar kan naar hartelust geknaagd en gescharreld worden zonder dat er ook maar iemand last van heeft.

Maar misschien is er nog een andere oplossing! Eentje waarbij ik ook gelijk een voedselprobleem oplos. Want wat lees ik op Nu.nl:
"Cambodjanen tasten dieper in de buidel voor rat."

Er blijkt enorme vraag te zijn naar rattenvlees omdat het rund en varken zo duur worden. Hele vrachten rat worden vrolijk opgesmikkeld. De ratten hier hebben het formaat huiskat, dus daar kun je best een lekker soeppie van trekken.

Nu nog even een bordje op de deur hangen.
Speciale aanbieding: Gratis afhaalmenu, nieuw bij Heida's catch your own snack shack!

Sambal bij?
  
 
(Inmiddels is de beste oplossing vanzelf bij me ingetrokken; TikTik, een snoezige rode kater van 6 maanden. En zo word ik nu elke ochtend muisvrij, maar met een kater wakker.)