Vodafone gaf ons winnaars 2007 aan dat wanneer wij mensen die een grote hulp voor ons werk betekenen een incentive willen geven, zij graag een aantal mobiele telefoons sponsort. Ik wist wel een paar luitjes die dat dubbel en dwars verdienden. Zonder de fantastische hulp, loyaliteit en inzet van onze kanjers in de winkel zou ik halfverloren zijn, dus mocht ik hen namens Vodafone verrassen met een prachtig mobieltje. Nou, ik had geen beter kado kunnen verzinnen. Je hebt zelden een paar jongelui zo door het dolle gezien!

Stuiterend, juichend, knuffelend, kussend, stralend, glimlachend van oor tot oor! Vodafone heeft een paar mensen heel heel heel erg blij gemaakt. Apetrots zijn ze, want dit model heeft niemand in Cambodja (zo schijnt).
Er werd die dag niet erg meer op het werk gelet, want er moesten filmpjes, muziekjes, foto's en weet ik wat allemaal nog meer per Blue Tooth worden uitgewisseld. Er werd gecustomized en gepimped dat het een lieve lust was. Want als er hier in Cambodja iets belangrijk is, dan is het wel je mobieltje. Hét statussymbool voor jongelui. Alles draait om hun telefoontje. Da's bij ons in Nederland natuurlijk ook zo, maar dit is een derde wereld land. Ze hebben geen centen om nieuwe onderbroeken te kopen, maar hun telefoon is hun alles. Als de batterij leeg is schieten ze in de paniek. Hun salaris gaat op aan belminuten. En als ie rinkelt laten ze alles per direct uit hun handen vallen om op te nemen. Zich even verontschuldigen als ze met je in gesprek zijn is er niet bij. Niemand die dat onbeschoft vindt trouwens, behalve enig bedremmeld kijkende Westerling dan.

's Nachts is het bellen goedkoper of zelfs gratis, wie dat toch verzonnen heeft! Gedurig lig ik in het holst van de nacht tussen 2 kakelende Cambodjaantjes in. 1 op de begane grond (Sina) en 1 op de verdieping boven me (Sokleang)...Ons huis is, helaas voor mij in dat geval, nogal gehorig. Ze weten nu dat na zo'n nacht klachten als "ik ben zo moe" met een opgetrokken wenkbrauw mijner zijds onbeantwoord blijven. 's Nachts een beller, ‘s morgens een beller!

Ook is ‘random calling' een veel gebezigde hobby onder jonge Cambodjanen. Ze ‘draaien' rakelings een nummer en zien wel wie er opneemt. Er worden heel wat (amoureuze/stiekeme) contacten gelegd op deze manier. En uiteraard vooral 's nachts, want dan is het zo lekker voordelig. De keren dat ik midden in de nacht door een niet-Engels sprekende Cambodjaan op vrijersvoeten ben wakker gebeld zijn inmiddels niet meer te tellen.

Kortom, Cambodja mobielt zich een breuk. Op de brommer, in de auto, onder het werk, onder de douche, op het toilet, in bed (laatst trof ik 's avonds Sina slapend als een os aan met zijn mobiel nog op z'n oor) Ze zijn vergroeid met het ding, en is het niet om te bellen, dan is het wel om een gezellig muziekje te luisteren.

Namens Sokleang, Veary, Sina en Nato ontzettend bedankt Vodafone! We hadden ze niet gelukkiger kunnen maken!