Vanavond werd ik door twee lieftallige jongedames met een paar ogen aangekeken die hingen tussen uitdagen en smeken, met hun liefste glimlach kwam het hoge woord eruit: "Mai *, can we eat the American chicken?" Oftewel, de dames hadden zin in KFC.

Fast food ketens zijn dé hotspot in Phnom Penh tegenwoordig. De middenklasse groeit en de groep hippe en van goed zakgeld voorziene jonge mensen breidt zich gestaag uit. Zij hebben de KFC en Pizza Company gebombardeerd tot "the place to be", en zo is het zien en gezien worden boven een bordje gefrituurde kip.

Het staat er elke avond rijen dik, mensen zijn erop gekleed, de dure auto's staan dubbel geparkeerd.. men is uit.

Mijn 'kids' vallen niet direct onder de categorie jongelui die zich de luxe van het rondhangen in Westerse import permiteren. Zij gaan liever in de botsautootjes, een beetje achter elkaar aanrennen in het park, op straat badmintonnen of lekker met het hele gezin naar de karaoke. Maar ja, af en toe hebben ze gewoon even zin in snacken en dus springt Mai op de brommer om het hongerig vrouwvolk van een vette bek te voorzien.

En daar sta je dan, in de rij..een beetje om je heen te koekeloeren. Als je het een poosje ontbeert hebt ga je pas echt goed de kracht van belichting, kleur, sfeer, en geur in de moderne marketing zien als je zo'n westerse inverstering binnenloopt. Met Sina als geweldig voorbeeld van hoe effectief marketing eigenlijk is. Hij kan zich oprecht verwonderen over de aanwezige mede-Cambodjaan in deze hot and happening eetgelegenheden en wordt er helemaal vrolijk en romantisch van: "Oeh Mai, everybody looks so more beautiful here. Even the girl who do the dishes!" Nou jongen, voordat je nu spontaan de afwasdame ten huwelijk gaat vragen, het komt voornamelijk door de verlichting dat alles en iedereen er zo apetijtelijk uitziet.

Want Cambodja is het land van de TL-buis. Goedkoop, gaat lekker lang mee, je kan alles goed zien, ideaal. Dus altijd en overal sta je met je wallen onder dat knetterende onflateuse licht. (mijn mede-vrouwmensen met H&M pashokjes ervaring in bikinipastijd weten wat ik bedoel). Het heeft me heel wat moeite gekost de luitjes in onze winkel uit te leggen dat ik géén bouwlamp meer in de winkel wil, géén TL-balken. Hevig werd er geprotesteerd; "But Mai, then you can not see!" En echt mooie verlichting bleek een beetje boven ons budget.. We hebben een mooi en voordelig compromis gevonden, vooruit jullie je TL-peren, maar dan gooien we er wel een gezellig lappie stof overheen. Onze winkel omturnend in een warm bad waar menig (vooral vrouwmens) zich welkom, gezellig en aantrekkelijk voelt.

Maar goed, de dames wilden dus gefrituurde kippendijen. En wat doe je dan als moderne 'moeder': je stopt er zo'n van A tot Z vitamine pil in, laat ze plechtig beloven morgen een extra appel te eten en laat ze zich vervolgens te goed doen aan mooi uitgelichte patat met mayo en goed gemarketingde kip.

Zo, Mai heeft gekookt vandaag én een marketing case studie gedaan.. ik ben d'r maar druk mee.

* Mai is tegenwoordig mijn bijnaam hier, en betekent officieel mama